Jestem zakochana - teraz to wiem. Kiedy razem tańczymy jestem pewna siebie. Cieszę się, że z Tobą jestem, ale gdy widzę jak do niej idziesz trafia mnie szlag. Jak mam się wyleczyć? W ogóle mogę? Powinnam? Jak mam o Ciebie walczyć z innymi?
Znowu się odchudzam. Siedzę tu głodna, a na dole same pokusy: chipsy, ciastka, lody... Zjadłam dzisiaj dwie kanapki, zupę i trochę fasolki po bretońsku ze słoika. Do tego trochę wody, której się opiję zaraz po myciu zębów.
Byłam na majówce - było w miarę okej, ale wiem, że mogło być lepiej. I będzie - już 26 sierpnia.
Potem szkoła czyli nowi znajomi, laski w drogich ciuchach z mega akcentem na lekcjach angielskiego, przebojowe i pewne siebie uwodzące wszystkich wokół i ja... Ich totalne przeciwieństwo. Super! Ogarnęłam przystanki autobusowe, a dokładniej jeden (ten, na którym wysiadam) i jakoś to będzie. Ech...
Jesteśmy spłukani. Cała moja rodzinka. Czekamy na przyszły rok. Nie ma to jak życie rolników!
Brzuch mnie pobolewa od niejedzenia, ale zaraz 22, a wtedy człowiek w ogóle nie trawi.
Dzisiaj pracowałam z 6 godzin. Jutro zapowiada się podobnie.
Odrzuciłam propozycję kina, bo szkoda mi kasy i mam pracę. To nic, przeżyjemy. Mam pęcherz na kciuku.
Idę sobie. Pozdrawiam Was! :*
Whoohoo, Laura wróciła. :D Przeglądam trochę blogów, ale wszędzie pitolą o modzie, kosmetykach, jedzeniu deserków, a Ty o życiu zwyczajnej dziewczyny. To lubię czytać.
OdpowiedzUsuńSuper, że się zakochałaś, jakby nie było, dodaje to sił do wstania z łóżka rano. Ja mam to samo - zero kasy. A dziewczyny w liceum (zwłaszcza te miastowe, ja mieszkam na wsi) rzeczywiście ciuchów mają mnóstwo i biżuterii od cholery. Skąd mają kasę?
Fajnie, że jesteś z powrotem, pisz dużo i często. :)
Aż się uśmiechnęłam. To cholernie miłe czytać takie rzeczy. Szkoda, że to miłość nieodwzajemniona, no ale trudno. Też mieszkam na wsi. Dziękuję za komentarz! :*
Usuń